Davanın tarafları arasında, kayyum olarak atanmış kişilerin gaipliğine karar verilmesi için gereken şartların oluşmadığı gerekçesiyle davacının gaiplik talebi reddedilmiş, mahkemece verilen karar temyiz edilmiştir. Mahkeme kararında, kayyum olarak atanan kişilerin temsil kayyımı olarak değerlendirildiği ve husumetin kayyıma yöneltilmeyerek yargılamanın görülebilirlik koşulunun sağlanmadığı hususları da göz önünde bulundurularak, davacının talebi reddedilmiştir. Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun 426. ve 427. maddeleri ile 3561 sayılı Yasa hükümleri değerlendirilerek kayyum atanması ve iptal-tescil isteklerinin kayyıma yöneltilmesi zorunluluğu vurgulanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri; Türk Medeni Kanunu'nun 426., 427. ve 588. maddeleri ile 3561 sayılı Yasa hükümleridir.