Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum olduğunu ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle yeniden mahkum edildiğini belirtmektedir. Kararda, Anayasa Mahkemesinin 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı göz önünde bulundurularak, TCK'nın 53. maddesinin uygulanması incelenmiştir. Sanık hakkında, bu suç tarihinden önce aynı suçtan açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesi, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası belirtilmiştir.