Davacılar, babalarının mirasından mal kaçırmak amacıyla ve muvazaalı olarak satış yoluyla davalı oğluna temlik ettiği dükkanın tapu kaydının iptali ile miras paylarının adlarına tescili, tenkisi ve ipoteğin terkini istemişlerdir. Davalı ise taşınmazı bedeli mukabilinde satın aldığını, mirasbırakanın banka hesabına toplam 150.000 TL ödeme yaptığını, satış bedelini aldığına dair belge verdiğini ve çocukları arasında ayrım yapmadığını savunmuştur. İlk derece mahkemesi, temlikin muvazaalı olduğu gerekçesiyle davanın tescil yönünden kabulüne karar vermiş, lehine ipotek tesis edilen bankanın davada taraf olmadığı nedeniyle ipoteğin kaldırılması isteği yönünden karar verilmemiştir. İstinaf başvurusu taraflarca reddedilmiş ve karar davalı tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay ise, toplanan delillerden temlikin iradi olduğunun ve mirastan mal kaçırma amacıyla yapıldığının anlaşılmasına göre davalının yerinde bulunmayan temyiz itirazının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün onanmasına karar vermiştir. Kararda, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun mal kaçırma halleri olan mirastan mal kaçırma ve muvazaalı işlem kavramlarına atıfta bulunulmuştur.