Davacılar, mirastan mal kaçırmak amacıyla ve muvazaalı olarak dava konusu taşınmaza 526 ada 5 parsel sayılı taşınmazda bulunan 1/5 payının 1/10’unu 20.04.1951 tarihinde, 60/900 payını ise 10.12.1962 tarihinde oğullarına satış yoluyla temlik edildiğini ileri sürerek, dava konusu taşınmazların iptali ve miras payları oranında adlarına tescilini istedi. Davalılar, satışların gerçek olduğunu belirtip, davanın hak düşürücü ve zamanaşımına uğradığını savundular. İlk derece mahkemesince davacıların isteği reddedildi. İstinaf başvurusu da esastan reddedildi. Temyize konu olan kararda, davacıların yerinde bulunmayan temyiz itirazı reddedildi ve hükmün onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu, Türk Borçlar Kanunu.