Davacılar, mirasbırakan babalarının davalıya taşınmazlarını satış suretiyle temlik ettiğini, temlikin muvazaalı olduğunu ileri sürerek miras payları oranında tapu iptali ve tescil istemişlerdir. Davalı ise mirasbırakanın tüm bakım ve ihtiyaçlarını karşıladığını, minnet duygusu ile taşınmazın gerçek değerinden daha düşük bir bedelle satıldığını savunmuştur. İlk derece mahkemesi davanın reddine karar vermiş, bu karar istinaf edilmiş ancak Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi esastan reddetmiştir. Yapılan incelemede delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmaması sebebiyle temyiz itirazı reddedilmiş ve hükmün onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak 6100 sayılı HMK’nin 353/1-b-1 maddesi kullanılmıştır.