Bu mahkeme kararı, bir karşılıklı boşanma davasında davalı-davacı kadının manevi tazminat talebinin reddedilmesine ilişkindir. Mahkeme, davacı-davalı kocadan kaynaklanan kişilik haklarına saldırı teşkil eden bir olayın kanıtlanmadığını belirtmiştir ve manevi tazminata hükmedilmesinin doğru olmadığını belirtmiştir. Kararın 2. bentte açıklanan sebeplerle manevi tazminat yönünden bozulması ve diğer bölümlerinin ise onanması kararlaştırılmıştır. Kararda belirtilen kanun maddesi, Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesidir. Bu madde, kişilik haklarına saldırı teşkil eden bir fiilin varlığı halinde manevi tazminat talebinin kabul edilebileceğini belirtmektedir.