Bu mahkeme kararı, bir boşanma davasıyla ilgilidir ve davacı-davlık koca tarafından tazminatlar ve vekalet ücreti ile davalı-davacı kadın tarafından her iki dava yönünden temyiz edilmiştir. Mahkeme, tarafların ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne ve ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran davalı-davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminatın az olduğuna karar vermiştir. Bu nedenle, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanunu'nun 42. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak daha uygun miktarda maddi tazminat takdir edilmesi gerektiği belirtilip yazılı şekildeki hüküm kurulmasının bozmayı gerektirdiği vurgulanmıştır. Sonuç olarak, temyiz edilen hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Mahkeme kararında belirtilen kanun maddeleri, Türk Medeni Kanunu madde 174/1 ve Borçlar Kanunu'nun 42. ve devamı maddeleridir.