Mahkeme davacı-davalı kadın ile davalı-davacı koca arasındaki boşanma davasına baktı. İki taraf da evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedenine dayalı olarak dava açtı. Ancak tanık ifadelerinin bazıları, boşanmanın gerekçesi olan temelinden sarsılma durumunu doğrulamaya uygun değildi ve bazıları açıklanmayan sebeplerden bahsediyordu. Dolayısıyla mahkeme her iki tarafın da davasını reddetmeliydi. Ancak mahkeme, yetersiz gerekçeyle boşanmaya karar verdi. Ayrıca mahkeme, davacı-davalı kadının ekonomik ve sosyal durumu gözetilerek tedbir nafakası verilmesi gerektiği halde, böyle bir karar vermedi. Davalı-davacı kocanın itirazları da incelendi ve davacı-davalı kadının yoksulluk nafakası talebi olmadığı için tamamen haklı bulundu. Sonuç olarak, mahkeme kararı davacı-davalı kadın lehine bozuldu ve davalı-davacı koca lehine tamamen onaylandı. Kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu (TMK) madde 164, 166/1-2, 169, 185/2-3, 186/1-3, 215, 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267.