Davacılar, mirasbırakanın davalı oğluna ölünceye kadar bakma sözleşmesi ile temlik ettiği taşınmazların muvazaalı olduğunu iddia ederek tapu kayıtlarının iptalini ve adlarına tescilini ya da tenkis istemişlerdir. Mahkeme muvazaa olgusunun varlığına hükmederek davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak Yargıtay, araştırma ve incelemenin tam olarak yapılmadığı gerekçesiyle kararı bozmuştur. Ölünceye kadar bakma sözleşmesi, taraflar arasında karşılıklı hak ve borçlar yükleyen bir akittir ve bakım alacaklısının özel bakım gereksinimi olması zorunlu değildir. Ancak temlikin ivazsız olduğu iddia ediliyorsa, gerçek ve müşterek amaçların saptanması gerekmektedir. Muvazaanın belirlenebilmesi için mirasbırakanın yaş, sağlık durumu, aile koşulları, mal varlığı gibi faktörlerin göz önünde bulundurulması gerekmektedir. Kararda, Türk Borçlar Kanunu'nun 611. maddesi, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 614. maddesi ve Borçlar Kanunu'nun 511. ve 514. maddelerine atıfta bulunulmuştur.