Mahkeme, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçlamasıyla yargılandığını ve TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkum edildiğini belirtti. İstinaf başvurusunun esastan reddedildiğini ve dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderildiğini açıkladı. Mahkeme, sanık ve müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin reddedildiğini ve savunma hakkının kısıtlanmadığını vurguladı. Dosya içerisinde yer alan tutanaklar, belgeler ve gerekçelere göre inceleme yapıldığında diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu sonucuna varıldı. Ancak, Anayasa’nın 138/1 maddesi, TCK’nın 61. maddesi ve 3/1 maddesi düzenlemeleri çerçevesinde suçun işleniş biçimi, kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, konusunun önemi, meydana getirdiği zarar ve tehlikenin ağırlığı, sanığın kusurunun ağırlığı, güttüğü amaç ve saik gibi kriterler dikkate alınarak hakkaniyete uygun bir ceza verilmesi gerektiği belirtildi. Bu çerçevede, teşdidin derecesinin tayininde yanılgıya düşüldüğü ve fazla ceza tayin edildiği gerekçesiyle mahkeme kararının bozul