Davacılar, babalarının mirasını paylaşmak için davalıyla dava açtılar. Davacılar, mirasbırakanın ölmeden önce davalıya mirasın bir kısmını mal kaçırma ve muvazaalı bir şekilde temlik ettiğini ve ölünceye kadar bakma akdiyle anlaştığını iddia ettiler. Davalı ise bakım borcunu yerine getirdiğini savundu. Mahkeme, temlikin mal kaçırma amaçlı olmadığı ve ölünceye kadar bakma akdinin tenkis davasının konusu olamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verdi. Davacılar temyiz etti. Yargıtay ise, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacıların temyiz itirazının reddine karar verdi ve yerinde bulunan hükmün onanmasına hükmetti. Kararda herhangi bir kanun maddesi açıklanmamıştır.