Davacı, mirasbırakanının sahip olduğu bir bölümü davalı kızına sattığını ve taşınmazın sonradan dava dışı bir kişiye aktarıldığını iddia ederek miras payına karşılık 45.000 TL talep etti. Davalı ise taşınmazın kendisine ait olduğunu ama mirasbırakanının annesine devrettikten sonra geri aldığını belirterek davanın reddini savundu. Mahkeme davacının muvazaa iddiasını kanıtlayamadığı için davanın reddine karar verdi. İstinaf başvurusu da reddedildi. Karar temyiz edildi ve temyiz eden davacının itirazı reddedildi. Kararda 6100 sayılı HMK'nun 353/1-b.1 fıkrası uyarınca esastan reddedilmiştir denilmektedir.
Kanun maddeleri:\n- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-b.1 maddesi.