Mahkeme, bir çocuğun hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildiği bir dosyayı incelemiştir. Mala zarar verme suçundan verilen ceza, yürürlükteki bir kanun gereği doğrudan hükmolunan adli para cezasıdır ve temyiz edilemez. Ancak, diğer suçlardan verilen hükümler hakkında yapılan temyiz itirazları incelenmiştir. Mahkeme, kararın gerekçeli olması gerektiğini belirterek, suçun sabit görülen fiilinin nitelendirilmesi, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan veya reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve sonuç arasındaki bağın kurulması gerektiğini vurgulamıştır. Ancak, bu gereklilikler göz ardı edilerek verilen hükümlerin gerekçesi olmadığı için bozulmasına karar verilmiştir. Kararın temelindeki kanun maddeleri şunlardır: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141. maddesi, CMK'nın 34/1 ve 230. maddeleri.