Dava, bir baba tarafından yaptığı bağış sonucu oğluna devrettirdiği taşınmazın tapu kaydının iptali ve terekeye iadesi, olmazsa miras payları oranında adlarına tescili veya tenkis istemiyle açılmıştır. Davacılar, temlikin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürmüşler, davalı ise mirasbırakanın tüm ihtiyaçlarını kendisinin karşıladığını ve temlikin mirastan mal kaçırma amaçlı olmadığını savunmuştur. Mahkeme, temlikin mirasçıların saklı paylarını zedeleme kastıyla yapıldığı iddiasının kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Davacılar, kararı temyiz etmiş fakat temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kararda, tapu iptali ve tescil isteği yönünden İçtihadı Birleştirme Kararı'nın uygulama imkanının olmadığı, tenkis isteği yönünden ise temlikin mirasçıların saklı paylarını zedeleme kastının kanıtlanamadığı belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TMK'nın 6. maddesi ve HMK'nın 190. maddesi gösterilmiştir.