Davacılar, babalarından kalan taşınmazların davalı tarafından muvazaalı olarak temlik edildiğini iddia ederek tapu kayıtlarının iptali ve adlarına tescil edilmesini istemiştir. Davalı ise satışın gerçek olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkeme oğulunun devraldığı taşınmazların davanın kabulüne karar vermiş, diğer taşınmazlar hakkındaki davanın ise reddine karar vermiştir. Ancak Daire sonrası yapılan yargılamada, muvazaa iradesini gizlemek için mahkemeden aldığı satış kararı vesilesiyle taşınmazları devreden muris olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu nedenle tüm taşınmazlar hakkındaki davanın kabulüne karar verilmiştir. Karar temyiz edilince, Yargıtay dosya içeriğine, delillere ve bozma ilamına uygun şekilde hüküm verildiği gerekçesiyle davacının temyiz itirazlarını reddetmiştir. Ayrıca, hükmün dayandığı kanun maddesi olan 438/7. maddenin uyarınca dava değeri olan 55.082,49 TL üzerinden alınması gereken karar ve ilam harcından peşin alınan harç miktarının mahsup edilmesi ve hazineye gelir kaydedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu düzeltmeyle birlikte karar onanmış ve peşin alınan harcın temyiz edene geri verilmesine karar verilmiştir.