Davalı borçlu, davacının kendisine ait olan kiranın ödendiğini ve borcu bulunmadığını öne sürerek takibe itiraz etti. Ancak mahkeme, davalının ödeme yaptığına dair yasal belge sunamadığı gerekçesiyle davanın kabul edilmesine ve tahliye kararının verilmesine karar verdi. Davalı tarafın tahliyeye yönelik temyiz itirazları reddedildi. Alacağa yönelik temyiz itirazları ise davalının 24.04.2015 tarihinde yaptığı bazı ödemelerin takip konusu dönemlere ait olduğunun tespit edilmediği için kabul edildi. Kararın alacağa hasren bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise 6100 sayılı HMK'nın 428, İİK'nun 366. ve 6217 sayılı Kanunla eklenen Geçici 3. madde hükümleri oldu.