Sanık, babasının kalp krizi geçirdiğinden ve paraya ihtiyacı olduğundan bahisle, katılandan borç para istedi. Katılanın talebi reddetmesi üzerine, sanık eşine ait olduğunu belirttiği iki adet altın bileziği cebinden çıkararak katılana teminat olarak verdi ve toplam 800 TL borç para aldı. Bir süre sonra babasının ölümünü söyleyerek katılandan tekrar borç para istedi ve bu sefer katılan para vermek istemeyince sanık bilezikleri kuyumcuya gösterdi. Bileziklerin sahte olduğu anlaşıldı ve sanık dolandırıcılık suçuyla suçlandı. Dosya, sanığın daha önceki suç kaydı nedeniyle, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimi ile çektirilmesine karar verildi. Ancak bu durumun tekerrüre esas alınamayacağına dair kanun maddesi dikkate alınmadı ve karar bozuldu. 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi uyarınca 1412 sayılı CMUK'nın 305/2. maddesi gereğince tekerrüre esas alınamayacağı açıklandı. Kararda geçen kanun maddeleri; 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 305/2. ve 321. maddeleridir.