Davacı, mirasbırakan annesinin payını satış suretiyle davalılara devrettiği taşınmazın miras payı oranında adına tescil edilmesi için dava açmıştır. Davalılar ise paylaştırma kastıyla yapıldığını belirterek davanın reddini savunmuşlardır. Mahkemece muvazaa iddiasına dayanılarak davacının lehine karar verilmiştir. Ancak, Dairece yapılan değerlendirmede davacı tanıklarının muvazaalı olduğuna dair yeterli beyanları olmadığı ve davalıların çekişme konusu taşınmazdaki miras payının yanı sıra kendilerine ait olan bir taşınmazın da davacıya verildiğini belirttikleri gibi davacının o taşınmazda iki daire sahibi olduğu da ortaya çıkmıştır. Bu nedenle davacının muvazaa iddiasını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Dosyanın incelenmesi sonucu, bozma kararına uygun şekilde işlem yapıldığı ve davacının itirazının reddedilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
HMK’nun 190. maddesi, iddiaların ispatı; TMK’nun 6. maddesi ise miras hukuku hakkında düzenlemeler içermektedir.