Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, sanık hakkında başka bir dava olup olmadığı, varsa bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediğinin belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Eğer sanık hakkında aynı suçtan başka dava yoksa veya sanık bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlememişse, hükümden sonra yayımlanan 6545 sayılı Kanun'a göre \"hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına\" karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, sanığın bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş olması durumunda, ikinci suçtan açılan davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca \"davanın düşmesine\" karar verilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 191. maddesi, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası, 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi ve CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrası.