Davacı kiralananın yapı kullanım izni olmaması nedeniyle iş yeri açma ve çalışma ruhsatı verilmeyeceğinin belediye tarafından bildirilmesi üzerine davalıya noter ihtarı ile fesih bildirimi yapıp kirayı ödediği 25.815,59 TL'nin iadesini istemiş ve kazanılmış haklar saklı kalmak kaydıyla 10.000 TL kira bedeli ile masrafların avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi istemiyle alacak davası açmıştır. İlk derece mahkemesi davanın reddine karar vermiş, bölge adliye mahkemesi ise istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir. Yargıtay ise, kiralananın anahtarların notere teslimi tarihinde tahliye edildiği kabul edilerek, davacının bu tarihe kadar işleyen kira bedellerinden sorumlu olduğu gözetilerek fazla ödemesi olup olmadığı hesaplanıp var ise fazla ödenen kira bedelinin iadesine karar verilmesi, kira sözleşmesinin (11.2) maddesi gözetilerek kiralanana yapıldığı ispatlanan faydalı ve zorunlu tadilat ve dekorasyonlardan kiraya veren tarafından benimsenmiş olanların imalat tarihleri, imalat tarihleri tespit edilemediği takdirde kira başlangıcında yapıldıkları kabul edilerek, bu tarih itibarıyla bulunacak değerinden kullanma süresi kadar yıpranma payı düşülerek tespit edilecek değerin tahliye tarihinden itibaren kira sözleşmesinin süresinin sona ereceği tarihe kadar kalan süre ile orantılı olarak talep edebileceği gözetilerek alanında uzman bilirkişilerden bu hususta rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, dava konusu taleplerin feshin haklı yahut haksız olmasının sonuçlarından bağımsız olduğu dikkate alınmaksızın, yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesinin usul ve kanuna aykır