Davacı, babası olan davalının kendisinden borç para istediğini ve davalıya 85.000 TL gönderdiğini ancak davalının borcunu ödemediğini belirterek, davalının icra takiplerine vaki itirazının iptali ve asıl alacağın asgari %20'si oranında icra inkar tazminatına mahkum edilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi, havalelerin ödünç olarak davacı tarafından davalıya verildiği anlaşıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak bu karar, faize ilişkin yasal düzenlemeler göz önüne alınmadan verilmiştir. Bu sebeple, Yargıtay tarafından bölge adliye mahkemesinin kararı kaldırılmış ve ilk derece mahkemesi kararı davalı yararına bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, Türk Borçlar Kanunu'nun 117. maddesi ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 371 ve 373/1 maddeleri belirtilmiştir.