Davacı, mirasbırakan annesi nin paydaşı olduğu bir taşınmazdaki payını davalıların murisi olan oğlu na satış suretiyle temlik ettiğini ve bu temliğin mirastan mal kaçırma amaçlı, bedelsiz ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek dava açmıştır. Davalılar ise satışın bedeli karşılığında yapıldığını ve mal kaçırma amacının bulunmadığını savunmuşlardır. Mahkeme, temlikin muvazaalı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Davacı vekili kararı temyiz etmiştir. Dosya incelendi, davacının temyiz itirazının reddiyle hükmün onanmasına karar verildi. Kararda herhangi bir kanun maddesi belirtilmemiştir.