İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2020/2798 E. ve 2020/4282 K. numaralı boşanma davası kararı incelendi. Davacı erkeğin kusur belirlemesi, tedbir nafakası, yoksulluk nafakası ve tazminat talepleriyle ilgili olarak dava kabul edilirken, davalı kadının davanın usulden reddi gerektiği iddiası reddedildi. Kararda, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat gibi unsurlar göz önünde bulundurulduğunda, davalı kadın yararına takdir edilen tazminatın az olduğu vurgulandı. Bu nedenle, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri de dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği belirtildi. Kararın bu sebeple bozulması kararlaştırıldı. Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 ve 174/2 maddelerine göre maddi ve manevi tazminat konusundaki detaylar üzerinde duruldu. Onama harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine ve eldeki dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.