Davacı vasisi, babasının hukuki işlem ehliyetinin olmadığını ileri sürerek, davalının babasını kandırarak 2032 ada 7 parsel sayılı taşınmazı kendine tescil ettirdiğini ve kendilerini mağdur ettiğini iddia etmiştir. Davacı, davalının adına tescil edilen payın iptali ve babasının adına tescil edilmesini istemiştir. Davalı bu iddialara hak düşürücü sürenin geçtiği gerekçesiyle karşı çıkmıştır. Mahkeme, hak düşürücü sürenin dolduğunu gerekçe göstererek davayı reddetmiştir. Temyiz duruşmasında ise davacının temyiz itirazı reddedilmiştir ve hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri ise İmar Kanunu'nun 18. maddesi olarak belirtilmiştir.