Mahkeme, Gümrük İdaresi'nin davaya katılma ve hükmü temyiz yetkisi bulunmadığına karar vererek, temyiz talebini reddetti. EPDK vekili ise sanığın hukuki durumunu belirlemek ve takdir etmek için cezaların karşılaştırılması gerektiğini ancak yanlış bir karar verildiğini ve kararın bozulması gerektiği konusunda itiraz etti. Bu itirazlar sonucunda mahkeme, sanığın suç tarihinde yürürlükte olan 5015 sayılı Yasa uyarınca belirlenen temel cezadan sonra yapılacak karma uygulanmaya dikkat çekti. Ayrıca, sanık hakkında takdiri indirimde TCK'nun 62/1. maddesi yerine TCK’nun 62. maddesinin gösterilmesinin yanıltıcı olduğunu belirtti. Son olarak, katılan kurumun kendisini vekil ile temsil ettirdiği için maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine de değinildi. Kararın gereği olarak, hüküm bozuldu. Kararda yer alan kanun maddeleri şunlardır: 5015 sayılı Yasaya muhalefet, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 317. ve 321. maddeleri, 5607 sayılı Kanunun 3/5, 3/10, 3/22, 5/2, 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ve 6545 sayılı Kanunun 89. maddesi.