Davacı, malik olduğu bir taşınmazın bir bağımsız bölümünün, davalı babasının kötüye kullanarak diğer davalıya satışını iptal etmek istemiştir. Davalılar ise iddiayı reddetmiştir. Mahkeme, yapılan satışın muvazaalı olduğuna karar vererek, davacının talebini kabul etmiştir. Davalıların temyiz itirazı reddedilmiş ve karar onanmıştır. Kararın gerekçesi, temlikin vekalet görevinin kötüye kullanılması sonucu muvazaalı olarak yapıldığının anlaşılmasıdır. Kararda HMK'nın 436. maddesi ve Avukatlık Ücret Tarifesi'nin 14. maddesi uygulanmıştır.