Davacı, kendisine ait bir taşınmazda bulunan bağımsız bölümü borç verdiği davalıya teminat olarak verdiğini ve borcun ödenmesine rağmen taşınmazı geri alamadığını iddia ederek, kaydın iptalini ve adına tescilini istemiştir. Davalılar ise taşınmazı iyi niyetle edindiğini savunarak davanın reddine karar verilmesi gerektiğini belirtmişlerdir. Mahkeme öncelikle, davalıya herhangi bir borcunun olup olmadığının ve taşınmazı iyi niyetle edinip etmediğinin tespit edilmesi gerektiği gerekçesiyle kararı bozmuştur. Daha sonra yapılan yargılama sonucunda taşınmazın el değiştirmesi nedeniyle davacının davalılardan birisi karşı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 125. maddesi uyarınca seçimlik hakkını kullanarak vazgeçtiğinden, diğer davalının taşınmazı kötü niyetli olarak devraldığına dair kanıt olmadığından davacının talebinin reddine karar verilmiştir. Kararda, Borçlar Kanunu'nun 81. maddesi, Türk Medeni Kanunu'nun 1023. maddesi ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 125. maddesi geçmektedir.