Davacı, dul aylığı alan davalının evlenip de aylığa devam ettiğini ve yersiz ödeme yapıldığını ileri sürerek, itirazın iptalini ve icra inkar tazminatı ödenmesini talep etti. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar verip, asıl alacağa takip tarihinden faiz işletti ve icra inkar tazminatı talebini reddetti. Ancak Yargıtay 10. Hukuk Dairesi kararı, mahkemenin görev yönünden bozulmasına neden oldu. Sonrasında yapılan yargılamada davalı vekili zamanaşımı defini yineledi. Mahkeme, bu konuda karar vermeden davanın kısmen kabulüne karar vererek hüküm taraf vekillerince temyiz edildi. Ancak davada zamanaşımı defi hakkında bir karar verilmediği için karar bozuldu. Anılan kanun maddelerine göre; iade alacaklısının geri alma hakkının varlığını öğrenmesinden itibaren 1 yıl ve herhalde bu hakkın doğduğu tarihten itibaren 10 yıl sonra nedensiz zenginleşmeden doğan iade istemi zamanaşımına uğrar. TBK 82. maddesinde ise aynı ilkeler benimsenmiştir, ancak 1 yıllık süre 2 yıl olarak kabul edilmiştir.