Davacı, miras bırakanın muvazaalı olarak ölünceye kadar bakım akdiyle davalı torununa 377 ada 11 parsel sayılı taşınmazını temlik ettiğini ileri sürerek, payı oranında iptal ve tescil istemiyle dava açmıştır. Mahkeme, murisin tek mal varlığının devredildiği ve devrin bakım borcunu aştığı gerekçesiyle davayı kabul etmiştir. Ancak, davalının temyiz itirazları yerindedir ve hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir. Bakım alacaklısının özel bakım gereksinimi içerisinde bulunmasının zorunlu olmadığı, murisin yaşı, fiziki, genel sağlık durumu, aile koşulları ve ilişkilerinin de değerlendirmede dikkat edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, bakım alacaklısının kendisiyle ilgilenilmesi, ihtiyaçlarının kısmen ya da tamamen karşılanmasını teminen verilebileceği tek taşınmazın devredilmesinde amacının bakılmak değil, muvazaa olduğu şeklindeki görüşün yanlış olduğu belirtilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddesi: Borçlar Kanunu'nun 511. maddesi.