Bu dava miras bırakanın taşınmazı mirasçıdan mal kaçırma amacıyla damadına muvazaalı olarak satması nedeniyle açılmıştır. Mahkeme, muvazaa olgusunun kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Ancak Yargıtay içtihatlarına göre, muvazaada gerçek irade ve amacın tespiti ve aydınlatılması önemlidir. Bu nedenle, taşınmazın satış değeri ile gerçek değeri arasında aşırı fark bulunması, satış bedelinin kısa bir süre önce çekilmesi ve miras bırakanın tüm mal varlığı olan taşınmazı elden çıkarması gibi somut bulgular göz önüne alınarak davanın kabulü gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda, Medeni Kanunun 706, Borçlar Kanunun 213 ve Tapu Kanunun 26. maddelerine atıfta bulunulmuştur.