Davacı, kayden paydaş olduğu taşınmazına komşu olan davalıların tecavüzüne ve sınırın yıkımına karar verilmesini istemiştir. Davalılar M. ve A. davanın reddini savunurken, dahili davalı N. ise davanın reddini savunmuştur. Mahkeme, davalı A.'nin tecavüzünün bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine, diğer davalıların haklı ve geçerli bir nedenleri olmadan el attıkları gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak, mahkeme davalı A.'nin müdahalesinin olup olmadığı konusunda yeterli bir araştırma yapmamıştır. Bu nedenle, davacı vekilinin temyiz itirazları yerindedir ve karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri: Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi yollamasıyla Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 428. maddesi.