Davacı, davalıya bedelsiz olarak 100 parsel sayılı taşınmazı teminat olarak gösterdiğini, karşılığında davalının 80.000.00 TL kredi çektiğini, taşınmazın geri verilmediğini ileri sürerek tapu iptali ve tescil ile 25.000.00 TL alacağının tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı, davanın reddini savunmuştur. Mahkeme kanıtlanamayan davanın reddine karar vermiştir. Duruşma öncesinde temyiz eden davacı vekili gelmemiş, süresinde verilen temyiz dilekçesi kabul edilmiştir. Temyiz itirazları yerinde görülmemiştir ve hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak HMK'nin 202. maddesi ve 5.2.1947 tarihli 20/6 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı göz önünde bulundurulmuştur.