Davacı, 466 sayılı Kanun gereğince tazminat talep etmiş, mahkeme davayı kısmen kabul etmiş ve 678,28 TL maddi tazminat ile 1.500 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine hükmetmiştir. Ancak davalı vekili ve davacı vekili bu kararı temyiz etmiştir. Dosya incelendikten sonra, beraat kararının kesinleşmesinden itibaren 10 yıllık hak düşürücü süre dolmadan dava açılabileceği, asgari ücret üzerinden hesaplanan maddi tazminatta hafta sonu, dini ve milli bayram tatilleri nedeniyle indirimin yapılamayacağı, bu nedenle davacı vekilinin temyiz itirazlarının yerinde olduğu ve hüküm fıkrasının 1. bendinde davacı lehine hükmolunan maddi tazminat miktarının 693,18 TL'ye yükseltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 466 sayılı Kanunun 2/1. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddelerine atıfta bulunulmuştur.