Sulh Ceza Mahkemesi, bir kişinin taksirle yaralama ve hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçlarından beraat ettiğine hükmetti. Karar, katılan tarafından temyiz edildi, ancak temyiz itirazları reddedildi ve beraate ilişkin hükümler onandı. Mahkeme, suçların unsurlarının oluşmadığı ve failin taksirinin bulunmadığı gerekçesiyle beraat kararı verildiğine karar verdi. Kararda kullanılan kanun maddeleri, CMK 223/2-a olarak belirtilmiştir. Bu kanun maddesi, taksirle işlenen suçlar için hüküm verme ve cezalandırma yöntemini belirlemektedir.