Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğiyle açıldı. Mahkeme, el atmanın önlenmesine hükmederken ecrimisil isteğini reddetti. Dosya incelendiğinde, davalıların kayıt ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakka sahip olmadan taşınmazdaki daireyi kullandığı tespit edildi. Bu nedenle Mahkeme, el atmanın önlenmesi isteği yönünden davanın kısmi kabulüne karar verdi. Ancak davalılar, harici olarak satın aldıkları dairede iyiniyetli olarak yaşadıklarını ve faydalı masraflar yaptıklarını iddia ederek, bu masrafların kendilerine ödenmesini istedi. Mahkeme, ayrı bir değerlendirme yapmadan hüküm kurduğu için karar temyiz edildi. Temyiz mahkemesi ise, davalıların faydalı masraflar yaptığı tespit edilirse, bu masrafların belirlenerek hapis hakkı tanınması gerektiğine hükmetti. TMK'nin 994. ve 995. maddelerine göre, davalıların iyiniyetli veya kötüniyetli olup olmadıklarına göre ayrı bir değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi. Sonuç olarak, hüküm sebebiyle karar bozuldu ve davacılara hapis hakkı tanınması gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri: TMK'nin 994. ve 995. maddeleri.