Tüketici Mahkemesi'nde görülen geçici abonelik tesisi davasında, davanın kabul edilmesi sonrası davalı tarafın temyiz etmesi üzerine Yargıtay tarafından incelenmiştir. Davalı kurumun, su tüketiminden kaynaklanan alacak istemine ilişkin olması nedeniyle temyiz harçlarından muaf olmadığı karara bağlanmıştır. Ancak, hükmü temyiz eden davalı tarafın temyiz harçlarını yatırmadığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak, dosyanın mahkemesine geri çevrilerek temyiz harçlarının alınması için işlem yapılması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, davalı kurumun 2560 sayılı İSKİ Kanunu'nun ek 5 ve geçici 10. maddeleri uyarınca kurulması, çalışmalarının özel hukuk hükümlerine bağlı olması ve tacir sıfatı taşıması, ayrıca 2560 sayılı İSKİ Kanunu'nun 21/a maddesi gereğince sadece görevleri için kullandığı taşınmaz malları, tesisleri, işlemleri ve faaliyetleri yönünden harçtan muaf olması belirtilmiştir.