Tüketici Mahkemesi'nde görülen geçici su abonelik davasında, hüküm davalı kurumun lehine çıkmıştır. Ancak davalı kurumun temyiz başvurusu, temyiz harçlarının ödenmemesi sebebiyle reddedilmiştir. 2560 sayılı İSKİ Kanunu'nun 21/a maddesine göre, davalı kurumun harçtan muaf olmadığı belirtilmiştir. Bu sebeple, dosyanın geri çevrilerek temyiz harçlarının ödenmesi istenmiştir.
2560 sayılı İSKİ Kanunu'nun ek 5 ve geçici 10. maddeleri uyarınca kurulan davalı kurum, özel hukuk hükümlerine bağlı çalışmakta ve tacir sıfatını taşımaktadır. Kanunun 21/a maddesine göre, davalı kurum sadece görevleri için kullandığı taşınmaz mallar, tesisler, işlemler ve faaliyetler yönünden harçtan muaf tutulmuştur. Ancak, uyuşmazlık özel hukuk hükümleri dahilinde kaldığı için, davalı kurumun temyiz harçlarından muaf olmadığı belirtilmiştir.