Mahkeme, bir tazminat davasına ilişkin olarak, davacının talebinin reddine karar vermiştir. Davacı ve avukatının temyiz itirazları reddedilerek, karar onanmıştır. Davanın konusu, ceza davası sonucu tazminat talebidir. Davacıların tazminat talebi, 466 sayılı Kanun hükümlerine dayanmaktadır. Ceza Genel Kurulu'nun kararına göre, 21/04/1975 tarihli ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'na atıf yapılarak, 466 sayılı Kanunun 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcı için, kesinleşen beraat kararından haberdar olmanın gerektiği belirtilmiştir. Tazminat talebinin makul bir süre içinde dava konusu edilmesi gerektiği, dava süresi bakımından en lehe kabul ile, Borçlar Kanunu'nun 60. maddesindeki sürenin kabul edilmesi gerektiği ve her koşulda davanın 10 yıllık süre içinde açılması gerektiği kabul edilmiştir. Kanun dışı yakalanan veya tutuklananlar bakımından beraat hükmünün verilmesinden itibaren 10 yıl dolduktan sonra tazminat istenemeyeceği belirtilmiştir. Bu nedenle davacının tazminat talebinin dayanağı olan