Davanın konusu, bir babanın miras bıraktığı taşınmazın, mal kaçırma amacıyla torunlara satışı ve mirasçılar arasındaki pay dağılımının düzenlenmesidir. Davacı, temliklerin muvazaalı olduğunu ileri sürerek tapu kaydının iptalini ve miras payı oranında adına tescilini talep etmiştir. Davalı ise mal kaçırma amacı bulunmadığını, taşınmazı ihtiyaç nedeniyle satın aldığını belirtmiştir. Mahkeme, mirasbırakanın gerçek irade ve amacının mal kaçırma olduğu gerekçesiyle davayı kabul etmiş, bu karar istinaf etmiştir. İstinaf başvurusunun esastan reddi sonucunda karar kesinleşmiştir.
6100 sayılı HMK’nin 353/1-b-1 maddesi uyarınca, davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Bu madde istinaf hakkıyla ilgili hükümleri düzenlemektedir.