Davacı, davalılarla çekiştiği bir taşınmaz ile ilgili el atmanın önlenmesi ve ecrimisil davası açtı. Mahkeme asıl davanın reddine, birleşen davanın kabulüne karar verdi. Ancak, dava dilekçesinde sadece ecrimisil yönünden dava değeri gösterilmiş ve el atılan taşınmaz bakımından bir değer belirlenmemişti. Bu nedenle, dava değeri üzerinden harç ikmali yapılmadan neticeye gidilmesi doğru değildi. Ayrıca, birleşen davadaki ecrimisil isteği için belirtilen değer yüksek bulundu. Temyiz itirazları üzerine, karar bozuldu ve sair hususların şimdilik incelenmediği belirtildi. Kanun maddeleri ise, Harçlar Kanunu'nun 16. maddesi ve İçtihadı Birleştirme Kararı'nın 1953 tarihli 10/2 sayılı kararıdır.