Davacı, taşınmazların muris babasının ölümü ile kaldığını ve taksim edilmediğini ileri sürerek tapu kayıtlarının iptali ile mirasçıları adına tescil edilmesini istemiştir. Davalı ise taşınmazlara uzun yıllardan beri zilyet olduğunu belirterek davanın reddedilmesini savunmuştur. Mahkeme, taşınmazların dip murisden kaldığı ve taksim yapılmadığı gerekçeleriyle davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak Yargıtay bu kararı bozarak taşınmazların öncesinin kimin olduğunun açıklığa kavuşturulması ve miras bağının incelenmesi gerektiğini vurgulamıştır. Kararda, 6100 sayılı HMK’nun 243 ve 244. maddeleri, 259/2 ve 290/2. maddeleri, 261/1. maddesi ve 1086 sayılı HUMK’nun 428. maddesi belirtilmiştir.