Davacı, annesinin mirasçısı olarak 2000 parsel sayılı taşınmazı kardeşinin eşi davalıya satış suretiyle temlik ettiğini, ancak bu temliki ceza davalarına konu olan ihtilaflar nedeniyle kendisine duyduğu kızgınlık ve mal kaçırma amacıyla yaptığını ileri sürerek tapu iptali ile miras payı oranında adına tescil istemiştir. Davalı ise taşınmazın 1/3 payının mehir olarak verildiğini, kendisinin mirasbırakana ölene kadar bakarak kalan payın ise minnet duygusuyla devredildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur. İlk Derece Mahkemesi, muvazaa iddiasının ispat edildiği gerekçesiyle davayı kabul etmiştir. Ancak, Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi, davalı ve eşi arasında müşterek yaşam olduğunu, minnet duygusunu gerektirecek ağır bir bakımın ispatlanamadığını ve satış ihtiyacının bulunmadığını belirterek davacının istinaf başvurusunu kabul ederek kararı kaldırmış ve yeniden karar verilmesini istemiştir. Yargılama sonucunda davalının yerinde bulunmayan temyiz itirazının reddiyle hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: Tapu Kanunu, Medeni Kanun, Hukuk Muhakemeleri Kanunu.