Kilis Aile Mahkemesi'nde boşanma davası görülmüştür. Davacı, eşi tarafından hakaret ve tehditlere maruz kaldığını ileri sürerek boşanma talep etmiştir. Davalı ise kendisinin aldattığını, fiziksel şiddet uyguladığını ve çocuklarını elinden aldığını iddia ederek boşanma talebini reddetmiştir. İlk kararda mahkeme, davalının açtığı davayı reddetmiştir. Ancak Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, davalının eşine ve kayınpederine hakaret ettiğini belirterek, davanın kabul edilmesi gerektiğine karar vermiştir. Kilis Aile Mahkemesi direnmiş, ancak yerel mahkemenin görevsizliği hakkında karar verilmeden önce tarafların boşanması hakkında başka bir karar alındığı anlaşılmıştır. Bu nedenle mahkemenin, davanın açıldığı tarihteki tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerini takdir etmesi gerektiği belirtilmiştir. İlgili kanun maddesi TMK'nın 166. maddesi 1. ve 2. fıkralarıdır.