Dava, annesinin ölümünden önce tek taşınmazını davalıya ölünceye kadar bakım sözleşmesiyle temlik ettiği ve bu sözleşmenin muvazaa ile yapıldığı iddiasıyla açılmıştır. Mahkeme, muvazaanın sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak davalı temyiz etmiştir. Yapılan incelemede, ölünceye kadar bakma sözleşmesinin diğer mirasçılardan mal kaçırma amaçlı dolayısı ile muvazaalı olmadığı sonucuna varılmış ve kararın yanlış olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, karar BOZULMUŞ ve dava reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: Borçlar Yasası Madde 18, 511 ve HUMK Madde 428.