Dört dava açan davacılar, 1974 yılında yapılan kadastro çalışmaları sırasında tescil harici bırakılan bir taşınmaz bölümü hakkında imar-ihya ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak adlarına tescil istemiyle dava açtılar. Ancak davalı vekili, dava konusu yerin devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerden olduğunu savunarak davanın reddini talep etti. İlk derece mahkemesi, davacıların lehine olan şartların gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verdi. Davacı vekili, kararı temyiz etti ancak davalı vekili temyiz duruşmasına katılmadı. Dosya incelendikten sonra hükmün usul ve yasaya uygun olduğuna karar verildi ve temyiz eden davalı vekili için vekâlet ücreti ve onama harcı alınmasına karar verildi. Kararın dayandığı kanun maddeleri 713. Madde ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'dir.