Davacılar, mirasbırakanları olan anneannelerinin muvazaalı olarak taşınmazlarını davalı oğluna temlik ettiğini ve daha sonra kamulaştırılan bir taşınmazın bedelini davalının aldığını iddia ederek, Mümine Sezen’e isabet eden kısmının mirasçılarına intikalini istemişlerdir. Davalı ise mirasbırakanın tüm mirasçılarına mal verdiğini savunarak, denkleştirme yapmıştır. Mahkeme işlemin muvazaalı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak Yargıtay, davalıya yapılan temliklerin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olmadığı kabul edildiğinden, hükmün bozulmasına karar vermiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise Medeni Kanunun 706, Borçlar Kanunun 213 ve Tapu Kanunun 26. maddeleri olarak belirtilmiştir.