Davacı, miras bırakanın maliki olduğu bir taşınmazdaki payını davalıya bağış suretiyle temlik ettiğini, kat mülkiyeti kurulduktan sonra bazı bağımsız bölümlerin davalı adına tescil edildiğini ve yapılan işlemlerin muvazaalı olduğunu ileri sürerek pay oranında iptal tescil ya da tenkise karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, muvazaa iddiasının kanıtlandığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak, temlik işleminin bağış olduğu ve bağışın geçerli bir işlem olduğu belirtilerek, tenkis isteği yönünden bir araştırma yapmadan hüküm kurulmasının doğru olmadığı ifade edilmiştir. Bu nedenle, davalının temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise HUMK'nun 428. maddesi olarak belirtilmiştir.