Davacı, vakfı adına kayıtlı bir taşınmazda davalının fuzuli şağil olduğunu ileri sürerek elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğinde bulundu. Davalı ise oturduğu yerin kendisine müftülük tarafından tahsis edildiğini belirtip davanın reddini savundu. Mahkeme, husumetin tahsisi yapan idareye yöneltilmesi gerekeceğinden bahisle husumet yokluğunda davanın reddine karar verdi. Ancak dosya içeriği incelendiğinde taşınmazdaki cami eklentisinin davalı tarafından lojman olarak kullanıldığı ve müftülüğün tahsisinin geçerliliği ile davacıyı bağlamayacağı ortaya çıktı. Dolayısıyla, davalının haklı ve geçerli bir nedene dayanmayan el atmasının önlenmesine ve belirlenecek ecrimisile karar verilmesi gerektiği belirtildi. Hükmün HUMK 428. maddesi uyarınca bozulmasına karar verildi. Kararda geçen kanun maddeleri ise HUMK 428. madde olarak belirtilmiştir.