Mahkeme, davacının idarelerinin kayden paydaşı olduğu taşınmazdaki tuvaletleri davalı derneğin diğer davalıya kiralamak suretiyle tasarruf ettiği, davalıların kullanımlarının haklı bir nedene dayanmadığını ileri sürerek, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğinde bulunduğunu belirtmiştir. Davalıların taşınmazda kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir haklarının olmadığı ancak, taşınmazdaki niza konusu yeri davalı derneğin, diğer davalıya kiraya vermek suretiyle kullandırdığı anlaşılmaktadır. Mahkeme, davacı idarenin verilen kesin süreye rağmen yapı bedeli depo etmediği, davalının kullanımının haklı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Ancak yüksek mahkeme, davalı derneğin, taşınmazın önceki halinde mülkiyetten kaynaklanan veya kişisel bir hakkının bulunmadığı gözetildiğinde, muhdesattan kaynaklanan kaim bedele müstehak olamayacağı, başka bir deyişle davalılara kaim bedel ödenmeksizin davanın kabulüne karar verilmesi gerektiğini belirterek, kararı bozmuştur. Kanun maddeleri ise; M.K.nun 684. maddesi, 6785 sayılı yasanın 42/c maddesi, 3194 sayılı imar yasasının 18. maddesi ve 2981 Sayılı Yasanın 3290 sayılı yasa ile değişik 10/c