Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edildiğini ancak, önceki suçlardan dolayı verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararlarına uyulmadığını belirtmiştir. Mahkeme, sanık lehine olan kanun maddelerinin uygulanabilmesi için öncelikle sanık hakkında açılmış başka bir dava olup olmadığının veya önceki dava sonucunda tedavi ve denetimli serbestlik kararının infazında suç işlenip işlenmediğinin araştırılması gerektiğini belirtmiştir. Eğer sanık daha önceki davaya konu olan suç nedeniyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbirini ihlal etmiş ise, açılan bu ikinci davanın kovuşturma şartının ortadan kalkacağını ve CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca davanın düşeceğini ve tedavi ve denetimli serbestlik kararı veren mahkemeye ihbarda bulunulacağı belirtilmiştir. Ayrıca, hükmedilen kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında hak yoksunluğuna karar verilmesinin kanuna aykırı olduğu belirtilmiştir. Kararda, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan TCK'nın 191. maddesi ve aynı kanunda yapılan değişikliklere (6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi ile ekleme) dikkat çekilmiştir. Ayrıca, daha sonradan yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun'un bazı hükümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği ve basit yargılama usulü uygulanan olaylarda mahkumiyet kararı verildiği takdirde sonuç cezanın dörtte bir oranında indirileceği belirtilmiştir. Kanunların TCK'nın 7. maddesi ve CMK'nın 251. maddesi hükümleri gözetilerek sanığın hukuki durumunun \"Basit Yargılama Usulü\" yönünden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.